|
||||||||
We kennen allemaal de song “Blue Hotel” van Chris Isaak, maar ik wist niet dat er ook een roze versie van zo’n hotel bestond. Volgens ‘Joel Siegel & The Pocket Band’ uit San Francisco, Californië bestaat er wel degelijk een “Pink Hotel” en de foto op de voor- en binnenkant van het hoesje van hun nieuwe cd bewijst dit dan ook helemaal. ‘The Pocket Band’ die leadzanger, gitarist en songschrijver Joel Siegel hier begeleidt bestaat uit leadgitarist Zeke Zirngiebel, keyboardsspeler Rick Solem, bassit Cliff Hugo en drummer Terry Lesperance. Ze brengen veertien nummers op deze plaat en met het stevig rockende “Never Be The Same” en “It’s Gone” krijgt u daar twee songs van voorgeschoteld op de twee audiovideo’s bij deze recensie. Joel Siegel is een ontdekking van David Crosby uit de tijd dat hij nog optrad als voorprogramma voor ‘Grateful Dead’. Hij was eind jaren ’60 beginjaren ‘70 een aantal jaren actief als leadzanger bij de door hem opgerichte rockgroep ‘RJ Fox’ uit San Francisco. Toen ze in 2008 ophielden te bestaan richtte hij zijn eigen groep ‘Joel Siegel & The Pocket Band’ op waarmee hij veel optrad in Californië maar pas nu met een eerste album “Pink Hotel” op de proppen komt. Er zijn in enkele nummers op deze plaat wel een paar momenten waarbij je als luisteraar nostalgische herinneringen zult krijgen aan de harmonieuze samenzang van ‘Crosby, Stills & Nash’, maar de leadzang van Joel Siegel is hier toch wat nadrukkelijker aanwezig dan bij het Amerikaans-Britse folkrocktrio. De nummers uit “Pink Hotel” die op ons het meest indruk hebben gemaakt naast de twee songs op de video’s zijn de rockende openingstrack “Stand Like A Man”, het door knap werk op Hammondorgel ondersteunde “Rockin’ This Life”, gitaarrocker “Crosshairs” en de knap afsluitende rocksong “Living In The Matrix”. Vocaal is Joel Siegel niet zo onvergetelijk sterk, maar er wordt wel veel goedgemaakt door de stevige rockmuziek die hij en zijn band bij de nummers op dit album spelen. (valsam)
|
||||||||
|
||||||||
